In life, unlike chess, the game continues after checkmate.

(Hayatta, satrancın aksine, oyun şah-mattan sonra da devam eder.)

3 Haziran 2015 Çarşamba

Dön Dön Dolaştık Yine...




11/12/2006~19:11


    Fotoğraftaki kediler birbirlerinin omzuna kollarını dolamış gibi kuyruklarını şefkatle sararak birbirlerine dayanarak bir yola çıkmışlar....
 

     Yorgun bir günün sonunda evlerine dönüyorlarmış gibi...eminim, mırıl mırıl konuşuyorlardır...Belli, sınanmış, denenmiş bir dostluk bu.......uzun yolları da göze alabilen bir dostluk....



      Kedi gibi hareketli, değişken bir hayvanın özel bir anını yakalamak, hele hele fotoğrafını çekmek kolay iş değildir. bu fotoğrafı çeken her kimse bu
 anın fotoğrafını çekme fırsatını kendisine sunan "Rastlantı Tanrısı''na dua etmiş olmalı....



      Ya biz....binde bir karşımıza çıkan dostluk, arkadaşlık, sevgililik fırsatlarını ne yapıyoruz...? 


      Akşamüstünün gölgeli bir saatinde, yorgun gövdemizi yaslayıp mırıl mırıl konuşacağımız, omzumuza dolanan bir kolun, başımızı yaslayacağımız bir omzun, belimizi kavrayan bir elin, uzun yollara dayanıklı ayakların sahibi karşımıza çıktığında, tanıyabiliyor muyuz onu...? değerini biliyor biricikliğini benzersizliğini anlayabiliyor muyuz....?


      Yoksa, hayatı sonsuz, fırsatları sayısız sanıp, kendimizi hep ileride bir gün karşılaşacağımızı sandığımız bir başkasına, bir yenisine ertelerken hayat yanımızdan geçip gidiyor mu...? 



       Karşımıza erken çıkmış insanları yolumuzun dışına sürerken, bir gün geri dönüp, onu deliler gibi arayacağımızı hiç hesaba katıyor muyuz....?


      Hayat her zaman cömert davranmaz bize, tersine çoğu kez zalimdir. her zaman aynı fırsatları sunmaz.... Toyluk zamanlarını ödetir... 


      Hoyratça kullandığımız arkadaşlıkların eskitmeden yıprattığımız dostlukların, savurganca harcadığımız aşkların hazin hatırasıyla yapayalnız kalırız bir gün..... 


      Bir akşamüstü yanımızda kimsecikler olmaz. yada olanlar olması gerekenler değildir....


      Yıldızların bizim için parladığı anları göremeyen gözlerimiz, gün gelir, hayatımızdan kayan yıldızların gömüldüğü maziye kilitlenir....



     Kedilerin özel bir anını yakalamak gibidir kendi hayatımızdaki olağanüstü anları ve olağanüstü kişileri yakalamak.....


      Bazılarının gelecekte sandıkları "bir gün..." geçmişte kalmıştır oysa.....


     Hani şu karşıdan karşıya geçerken trafik ışıklarında rastladığınız omzunuzun üstünden şöyle bir baktığınız sonra da boş verip nasıl olsa bigün yeniden karşıma çıkar dediğinizdir.....

    Oysa tam da o gün bu zalim şehri terk etmiştir "O"...


     Boş yere bu sokaklarda aranırsınız....
 
bkz..yeniden kırk oda, kırk bir kır kiki....   belki belki belki.......

4. CTRL+F yardımıyla

0 yorum:

Yorum Gönder