In life, unlike chess, the game continues after checkmate.

(Hayatta, satrancın aksine, oyun şah-mattan sonra da devam eder.)

17 Ocak 2017 Salı

Gözyaşlarımız Artık Metal Kaplı..


     Öyle ağladı ki şehir, Adam utandı..kimse bilmezdi ne denli doluydu, ne bu şehir....... ne bu adam......... ortalık sırılsıklam..... seni untumaya yeminli ağızlar yukarı bakıyor... bir damla yağmur yağsın diye.. umut fakirin ve hatta aptal aşığın ekmeği..  Yıl sonu ikramiyesi.. senin hayattaki dulluğun onun ömürlük bakirliği.. bakır bir süzgeç seni ondan ayıran.. buna elektroliz diyor bilenler...... bilmeyenler cık cık lıyor..canları sağolsun..

Gözyaşlarımız artık metal kaplı..öyle kolay kolay düşmüyor yere.. ağırlaştık..değerli birer metaliz artık..kapalıçarşı'da giderimiz var....sevinmelisin......gülmelisin......bence......



Ve günler günleri takip ederken, unutmaya mecbur olmak,  ve o daglarin arkadasindaki cumhuriyetler.. hic gitmedigim, kafiye olan gözyaşlarım.

Özleyerek kavusmak....?    hayır
içimizdeki şeytanlar....? onlarda ölmedi bu sefer
Ne kadar saldırsak da gelip bizi vurdu o zülfikarlar,
Ne moral kaldı ortada, ne de vitamin damarlarımızda.

Ve günler günleri takip etti. mecburiyetlerdi yapılması gereken. yaptım da.  kafiyelere de bakmıyorum.

Bitti mi sandın cidden gözyaşlarımızı....? bitmez..... demiştim.

Ve bi o kadar da gereksiz bilmen....ve kafiye artık.

"Senin Dulluğun Benim Kulluğum" '